Będzie krótko

Nie wiem czy tak potrafię ,ale skoro od czasu do czasu miewam napady upierdliwie długiego milczenia , powinno się udać.Milczę ,ponieważ lubię, bo chcę , bo pewnie lepiej jest od czasu do czasu nie powiedzieć nic niż palnąć głupstwo. To ostatnie zdarza mi się jak każdej (mam nadzieję) istocie , mam wrażenie że mój pies również wyszczekuje dyrdymały (właśnie w tej chwili rozszczekał się jak pogryziony) , chociaż z oczu całkiem mądrze mu patrzy. Przerywam milczenie aby wyklikać iż:
Rusztowania zdemontowane, dom  wiosennie zielony .... zaczyna być moim kawałkiem Nieba :) tak , tak , nieba mimo iż nieco trawiasty. Nastolatek ku uciesze Matuli pogodził się z myślą rozstania (z motorowerem) na czas jesienno - zimowy  , zadowala się spozieraniem na maszynę piekielną i każdego ranka grzecznie podąża (biegnie)w kierunku przystanku , gdzie dosyć często tyły pokazuje mu czerwony dyliżans (czytaj autobus), nic dziwnego, każdy uciekałby na widok  nieuczesanego , wymachującego odnóżami stwora ;) Jeżeli chodzi o zapominalstwo .... Spis rzeczy zagubionych powiększył się o piórnik z całym wyposażeniem , odzyskany po dniach kilku , bez pomocy Matulu (huraaaa !)  W dni wolne od nauki nastolatek pomaga (bywa udaje , że pomaga) Tatusiowi w jesiennych porządkach ogrodowych. Najbardziej lubi ....
 -Tato ! Masz coś do siekierowania? To ja bardzo chętnie :)
Tato miał , ale Mama była w pobliżu  a grabie kwiliły z rozpaczy nad swoją samotnością .... Się zaprzyjaźnił  chłopak z narzędziem , tak ;>
Matko ! Miało być krótko !!!
Dobra , będę  się streszczała ;)
Otóż wzięłam byłam udział w wymianie jesiennej , dlaczego nikt mi nie powiedział , że to uzależnia (?) Tematem przewodnim była wspomniana już jesień, wiecie , kasztany , kolorowe liście ... Wszak to pełna barw  pora roku, możliwości było wiele.Ale nie dla mnie . Od momentu przeczytania o zabawie uczepiła się mnie  piosenka , uwielbiam ją i pamiętam od zawsze :) Jesienne róże , Mieczysław Fogg i jego nieziemski głos  ..... I pozamiatane:) za nic nie mogłam się ich pozbyć. Zamykam oczy , myślę o lesie - widzę róże , park - róże .... No cóż , nie będę się kłóciła sama ze sobą , strasznie upartą istotą jestem , mogło by trochę potrwać  ;)
Moją wymiankową parą została Rysa i to dla niej zrobiłam  nie herbaciane , nie smutne ,nie mówiące o rozstaniu , ale jak najbardziej jesienne  róże ... Te nie zwiędną  ....

Na drugiej fotce etapy pakowania :D upominek w całej okazałości .... Mam nadzieję że Rysa znalazła w paczce coś co chociaż troszkę jej się spodobało. 

 

 Ryso , pozdrawiam Cię  serdecznie i dziękuję pięknie za przepyszny miód , który  jedliśmy , jak wspomniałam w liście do Ciebie, paluchami .Za herbatę (mieszanka własna Rysy) , którą  nacieszam się  samolubnie , nie dając nikomu  nawet powąchać . Koperta w której znalazłam list  jest przepiękna , notesy .... O te toczę bój z Nastolatkiem . Komórkowe ubranko  spoziera na nas okiem misiowym i zostało skarbonką do której wrzucamy kasę na nastolatkowe przydasie ... Ja wrzucam  <foch jak nie wiem co>

Kolorowe włóczki  z których  na pewno powstanie coś  wiosennie radosnego (mimo jesieni)...
Sami zobaczcie:

Zdjęcia prezentu , który dostałam również są autorstwa Rysy , uważam , nikt nie sfotografuje własnych prac lepiej od nas samych :)
Z tego miejsca   chcę również podziękować organizatorce zabawy  Sylwii     , pięknie dziękuję :)
Nie było krótko , aczkolwiek treściwie ... Mam nadzieję ;)

Wszystkim zainteresowanym (ciekawskie istoty ;)  ) powiem na uszko , Adaś .... Albo nie powiem :P