... Jak śliwka w kompot ....

... Wpadłam w tak znienawidzony , przebrzydły  rytm  dzisiejszych czasów .
Praca , dom , dom , praca ..... Sama sobie zafundowałam brak czasu na książkę ,  szydełko , ciszę , spacer.
Ratunku ! Co ja sobie zrobiłam ?!
  W tym miejscu powinnam zalać się łzami , ale jak by to powiedzieć , (czytaj  napisać ) , nie mam na to czasu ! Aaaa .... I chusteczki gdzieś  podziałam , wycieranie nosa w rękaw jest takie ...Powiedzmy nie przystoi  Damie ;)  Dziś poniedziałek , niedzielny lakier na paznokciach jest jeszcze w nienagannym stanie , mogę sobie pozwolić na chwilowe bycie Damą ...  Damą być , ach damą być ... " I na wyspach bananowych dyrdymały śnić ".
Ech ... Było by miło ! Dyrdymały śnię , jeno gdzie te wyspy bananowe .
No cóż ,  sama sobie narzuciłam tempo. Ścigam się z czasem , chociaż z góry wiem ze jestem na straconej pozycji. To nie mój Świat , nie moje zabawki , nie mój plac zabaw . Brakuje mi tchu  ale boję się zwolnić ,  to straszne nie móc sobie pozwolić na chwilę słabości ... Nie ,  to nie jest straszne ! To głupota ! Nikt nie jest na tyle silny aby chociaż na chwilę ... Ja jestem  :)
Zawsze mogę sobie wmówić , że już nie jestem Olką   biegającą z psem po polach ... On z nosem w trawie , Ja z głową w chmurach .....

Uwielbiam tą nutkę ... "....godzin młyńskie kamienie ... "